Поштарот ич не ѕвони

Кога Јуксел ни носеше пошта, само кратко ќе заѕвонеше на врата, сигнализирајќи дека нешто оставил. Откако долго го немавме слушнато ѕвончето на „сец“, почна да нè јаде јанѕа. После два месеца и ниту една добиена пратка, одлучивме да се обратиме во главната пошта за нашиот реон.